بوستان‌های مشهد عرصه هدر رفت منابع و ساخت‌‌وساز!!”

بوستان یا فضاهای عمومی شهری، فضاهایی است که شهروند خسته از کار روزمره، ترافیک‌های محصول سوء‌مدیریت‌ها و…در آن دمی به آرامش برسد.
این روزها با قدم زدن در برخی بوستان‌های شهر مشهد، آدمی با صحنه‌هایی مواجه می‌شود که آه از نهاد او برامده و از خود می‌پرسد نهادهای نظارتی کجایند؟ و زمزمه می‌کند: “تو که نوشُم نه‌ای، نیشم چرایی؟’
اقلیم خشک ایران به ما یاداور می‌شود که آب گرانبهاترین نعمت خدا دراین سرزمین است و وای بر اسراف کنندگان!
اما سوالی پیش می‌اید که مگر در پیمانکاری یا مدیریت فضای سبز مشهد چه خبر است که کارگر موظف است حتی در زمستان که درختان خواب زمستانی بوده یا حتی روز پس از بارش نزولات آسمانی، بوستان را آبیاری کند.
باچه فناوری؟ غرقابی که حجم بسیاری از آب کمیاب در پیاده‌رو و جوی اب، روان و هرز شود؟
پدیده دیگر دور از چشم مانده، ساخت‌وساز در فضاهای اندک سبز و بوستان‌های محلی شهری است!
شهرداری به چه مجوزی بجای افزودن فضای موثر سبز(نه کشت چمن پرمصرف و کم بازده) اقدام به ساختمان‌سازی در بوستان های شهری می‌کند؟
این گزارش درحال تکمیل است و در مطلب بعد، ساخت و ساز در یکی دیگر از فضاهای بهره‌مندی عمومی شهری را با عکس منتشر خواهدکرد./